Η Αρεόπολη, η ιστορική πόλη της Μάνης, είναι ένα από τα πιο σημαντικά σημεία αναφοράς της ελληνικής επανάστασης του 1821 και συνεχίζει να τιμά την ιστορία της με σεβασμό και υπερηφάνεια. Στην καρδιά αυτής της ιστορικής πόλης, η 17η Μαρτίου έχει αποκτήσει μια ιδιαίτερη θέση, τόσο λόγω των γεγονότων που συνέβησαν εκεί όσο και για την ατμόσφαιρα που δημιουργείται αυτή την ημέρα.
Η 17η Μαρτίου συνδέεται με την έναρξη των κινητοποιήσεων στην περιοχή της Μάνης, οι οποίες αποτέλεσαν το εφαλτήριο για τη μεγάλη επανάσταση του 1821. Η Αρεόπολη, μαζί με άλλες περιοχές της Μάνης, υπήρξε το πρώτο σημείο που αντέδρασε στην τουρκική κατοχή, δίνοντας το παράδειγμα για την κήρυξη της επανάστασης σε όλη τη χώρα. Το ιστορικό αυτό γεγονός δεν είναι μόνο μια ανάμνηση, αλλά και μια στιγμή που ξαναζωντανεύει με κάθε χρόνο, καθώς οι κάτοικοι της Αρεόπολης και οι επισκέπτες της γιορτάζουν την ελευθερία και την αντίσταση των προγόνων τους.
Η μέρα αυτή είναι γεμάτη εκδηλώσεις, που περιλαμβάνουν αναπαραστάσεις, τελετές και πολιτιστικά δρώμενα, τα οποία αποτυπώνουν την ένταση της στιγμής και τη σημασία του αγώνα για την ελευθερία. Ειδικά φέτος, η 17η Μαρτίου είναι ακόμα πιο ξεχωριστή, με τη συμμετοχή τοπικών συλλόγων, ιστορικών ομάδων και επισκεπτών από όλη την Ελλάδα, οι οποίοι θα τιμήσουν τη μνήμη των ηρώων της Επανάστασης.
Είναι επίσης μια μέρα που η Αρεόπολη υποδέχεται πλήθος επισκεπτών, οι οποίοι έρχονται όχι μόνο για να συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις αλλά και να θαυμάσουν τα γραφικά στενά της πόλης, τα παραδοσιακά σπίτια και την αξεπέραστη θέα της περιοχής. Η Αρεόπολη, με την ατμόσφαιρα της Μάνης και την πανέμορφη φύση της, αποτελεί έναν ιδανικό προορισμό για όσους αναζητούν μια σύνδεση με την ιστορία και την παράδοση. Παρακάτω ο όρκος των Μανιατών.
«Όρκος Μανιατών στις 17 Μαρτίου 1821»
Στις 17 Μαρτίου του 1821 στην Αρεόπολη συγκεντρώθηκαν οι πρόκριτοι της Μάνης και όλοι οι ένοπλοι Μανιάτες με αρχηγό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, που είχε εκλεγεί αρχηγός από τη Συνέλευση των Κιτριών. Εκεί μετά τη δοξολογία, μπροστά στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών, ύψωσαν το λάβαρο του Αγώνα, δηλαδή τη Μανιάτικη Σημαία. Η σημαία ήταν λευκή, με μπλε σταυρό στη μέση. Στη πάνω πλευρά έγραφε «ΝΙΚΗ Η’ ΘΑΝΑΤΟΣ» και στη κάτω το ένδοξο «ΤΑΝ ‘Η ΕΠΙ ΤΑΣ».
Εκεί κήρυξαν το πόλεμο στην Τούρκικη αυτοκρατορία, γι’ αυτό η σημαία τους έγραφε «ΝΙΚΗ Η’ ΘΑΝΑΤΟΣ» και όχι «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ», επειδή η Ελευθερία για τους Μανιάτες ήταν δεδομένη. Επανάσταση έκαναν οι υπόλοιποι Έλληνες που διεκδικούσαν την Ελευθερία τους.
Τον παρακάτω όρκο απάγγειλε ο ιερός κλήρος και επαναλάμβαναν οι αρματωμένοι Μανιάτες:
«Ορκίζομαι,
εις το όνομα του Παντοδύναμού μας Θεού,
εις το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού
και της Αγίας Τριάδος,
να χύσω και την υστέραν ρανίδα του αίματός μου,
υπέρ πίστεως και Πατρίδος.
Ορκίζομαι,
να μη βλέψω εις τα όπισθεν
εάν δεν αποδιώξω τον εχθρόν της Πατρίδος
και της Θρησκείας μου.
Ορκίζομαι,
«Ταν ή επί Τας» και «Νίκη ή Θάνατος»
υπέρ Πίστεως και Πατρίδος.
[πηγή: <http://www.mani.org.gr/istor/orkos/ork.htm>]